روش اجرای ساختمان های LSF
ساختمان ها با قاب های سبک فولادی (Light Weight Steel Frame) که به LSF موسوم میباشند، بصورت خشک وعمدتا با استفاده از اتصالات پیچی برای اجرای ساختمان های عمدتاً کوتاه مرتبه و میان مرتبه (تا ۵ طبقه) بکار می روند. این سیستم که شباهت زیادی به روش های ساخت ساختمان های چوبی دارد، ازسه جزء اصلی، تشکیل میشود که عبارت است از
۱- مقاطع متشکل از ورق های فولادی سردنوردشده برای المان های سازه ای
۲- صفحات و پانل های گچی به عنوان پوشش رویه
۳- لایه ها و پوشش های عایق حرارتی و صوتی
**روش اجرای ساختمان های LSF**
اجزاء قائم به عنوان عضو باربر نقش ستون را در بر دارند و بارهای ثقلی را تحمل مینمایند و تحت نام وادار(stud) در سیستم معرفی میگردند. برخی از این اعضا در دهانه مهاربندی جانبی سازه علاوه بر بار ثقلی، متحمل نیروهای ناشی از بار جانبی هم میباشند.
المان های افقی ، رانر (runner) نامیده میشوند.
استادها بر اساس محاسبات صورت گرفته شده ، در فاصله های ۶۰ سانتی متر و یا در صورت نیاز ۴۰ و یا ۳۰ سانتی متر نصب میگردند.
برای اجرای این سازه ساختمانی نیز باید همانند سایر ساختمان‌های معمول اقداماتی از جمله آزمایش مقاومت خاک و همچنین تهیه نقشه های معماری انجام نمود. به طور کلی روند اجرای سازه ال اس اف (LSF) را میتوان در مراحل زیر بیان نمود.
اجرای فونداسیون (روش اجرای ساختمان های LSF)
به منظور اتصال سازه به پی ، از کلاف های افقی با مقطع c، استفاده میگردد. از آنجایی که وزن سازه نسبت به سایر سیستم های ساختمانی بسیار کمتر میباشد( حدود ۲۵ الی ۴۰ کیلوگرم بر متر مربع) لذا برای نصب دیوارها به فونداسیون با عمق کم نیاز میباشد(معمولا ۵۰ سانتیمتر). سپس ، انکر بولت‌ها را در فاصله‌هایی که از قبل مشخص شده است قرار می‌دهند تا با استفاده از آنها بتوان دیوارها را تثبیت کرد.
پس از مرحله قبل بایستی دیوارهای باربر نصب گردند. همان‌طور که در بالا اشاره شد برای نصب دیوارها و ثابت نگه‌داشتن آنها از انکربولت‌هایی استفاده میشود که در داخل فونداسیون قرار گرفتند.
همچنین لازم به ذکر است اگر از قبل انکر بولت ها درون فونداسیون جای گذاری نشده باشند، به راحتی میتوان با استفاده از چسب های اپوکسی آنها را در فاصله های تعبیه شده کاشت.
دیوارها در این سیستم مسئول تحمل بارهای جانبی و ثقلی هستند. دیوارهای باربر را با استفاده از نوعی از مهار کننده‌های موقت در محل مشخص شده نصب می‌کنند. در ساختمان‌های قاب های سبک فولادی (LSF) به منظور باربری جانبی سازه از دهانه‌های باربر جانبی یا همان دیوارهای باربر استفاده میگردد. میله‌های مهار نصب شده در پی در این مرحله به دیوارهای باربر متصل میشوند. نصب دیوارهای غیر باربر هم که تاثیری بر عملکرد سازه ای نداشته عمدتاً بعد از نصب دیوارهای باربر انجام میشود.
در اجرای سقف در سازه‌های ال اس اف (LSF) معمولاً روش‌ها و سبک‌های مختلفی را در پی می‌گیرند. خرپا‌های سقفی و سیستم تیر ریزی مسطح، پرکاربردترین شیوه‌های اجرای سقف هستند. پوشش سقف عمدتاً به صورت خشک یا بتن درجا اجرا میگردد. همانگونه که در قبل اشاره گردید اساس روش اجرای این سیستم بر طبق روش اجرای خشک میباشد، لذا بدیهی است استفاده از پوشش خشک برای این نوع سازه عملکرد مطلوب تری خواهد داشت.
در پوشش‌های خارجی و یا همان نما میتوان از انواع مصالح سنتی و یا نوین استفاده نمود. پوشش‌های خارجی را میتوان با ملات و یا به صورت خشک به اجرا درآورد. لازم به ذکر است با توجه به ماهیت روش اجرای این نوع سیستم بدون شک استفاده از نمای خشک تطابق بهتری با علمکرد این نوع سازه خواهد داشت. در پوشش دیوارها در فضاهای داخلی نیز میتوان از مصالح مختلفی همچنین کاغذ دیواری، رنگ، دیوارپوش، انواع کاشی و گچ استفاده کرد. در پوشش کف نیز میتوان از انواع پارکت، موکت و کف‌پوش استفاده نمود. عایق‌کاری دیوارهای داخلی و خارجی نیز عمدتاً با استفاده ازعایق های پشم معدنی صورت می‌گیرد.
منظور از تأسیسات مکانیکی ، عمدتا شامل لوله‌کشی و سیستم تهویه مطبوع میباشد. تأسیسات برقی نیز شامل سیم‌کشی، انواع کلید و پریز، تابلوهای برق و خطوط تلفن و تلویزیون است. اجرا و نصب تأسیسات در این نوع سازه‌ها ، به راحتی هر چه تمام تر صورت می‌گیرد.
بدون دیدگاه