مقاوم سازی خانه های قدیمی
برای مقاوم سازی خانه های قدیمی ابتدا باید نوع ساختمان را بررسی کنیم. ساختمان ها به دو بخش تقسیم می شوند ساختمان هایی که دارای اسکلت فلزی برای تحمل بار جانبی هستند و ساختمان هایی که فاقد اسکلت آهنی هستند و از خشت و گل و … ساخته شده اند. در قدیم به دلیل عدم وجود ناظر بر سرساختمان ها اغلب قوانین مقاوم سازی اجرا نمی شد. همین امر باعث کاهش کیفیت سازه و عدم مقاومت آن در برابر فشار بارهای خارجی می شد در نتیجه ساختمان ها با کوچک ترین نیروی وارده تخریب و یا آسیب می دیدند.
امروزه با اهمیت مقاوم سازی خانه های قدیمی خیلی از ساکنین این منازل به سمت مقاوم سازی ساختمان های خود رفته اند.
راهکار های مقاوم سازی خانه های قدیمی:
ساختمان با سازه فولادی
در این نوع ساختمان ها حتی اگر جوشکاری به روش درستی انجام شده باشد باز هم امکان آسیب رسیدن به ساختمان است.
دراین نوع سازه ها معمولاازسقف طاق ضربی استفاده شده است که به دلیل یکپارچه نبودن این سقفها دربرابرزلزله بسیارآسیب پذیرهستند. برای رفع این مشکل بایدبه روش زیرعمل کرد:
– از بین بردن نازک کاری روی سقف
– اجرای یک شبکه میلگرد بر روی سقف
– اجری یک لایه بتن به ضخامت ۵ تا ۱۰ سانتی متر
– برچیدن آجر های زیر سقف اجرا شده
در این ساختمان ها اتصالات تیر به ستون در یک راستا می باشد. این نوع اتصالات دربرابر زلزله بسیار آسیب پذیر است و منجر به ریزش سقف می شود. برای رفع این مورد استفاده از مهار بند و گیر دار نمودن کامل این اتصالات توصیه می شود.
ساختمان با سازه بتنی
در این ساختمان ها به عدم مقاوم سازی می تواند مربوط به کیفیت کم مصالح به کار رفته باشد. مورددیگر عدم رعایت ضوابط مهندسی در ساخت می باشد برای مثال نبود میلگردهای عرضی کافی ،مقدار کم آرماتور ها و … .
برای افزایش مقاومت بتن می توان از بتنی که دارای مقاومت کمتر از ۱۷ مگاپاسکال است استفاده شود در صورت استفاده از بتن هایی با مقاومت بیشتر از ۱۷۰ کیلوگرم بر سانتی متر مربع باید از ورق های فولادی و مهار آن ها با انکر بولت به المان های سازه استفاده کرد. اگر امکان دسترسی به ورق های فولادی ممکن نیست م توانید از مقاوم ساز به روش FRP برای سازه بتنی خود استفاده کنید
بدون دیدگاه